พระมหาอุตพิมพ์นี้หายากมากไม่ค่อยได้พบเจอกันง่ายๆ เป็นเนื้อสัมริดเงินดูง่ายคราบเบ้าเดิมๆครับ เลี่ยมทองพร้อมใช้ พระสามเกลอเป็นพระที่ปั้นทีละองค์ไม่มีบลอค ปั้นสิบองค์ก็ไม่เหมือนกัน ลักษณะเดียวกับวัดทอง ทีนี้เราจะรู้ว่าศิลป์แบบไหนวัดทอง และแบบไหนปู่เอี่ยม ต้องเข้าใจเรื่องศิลป์งานช่าง คนธรรมดายากที่จะเข้าใจ ต้องคนที่เคยคลุกคลีกับพระสายนี้โดยตรง ฉนั้นดูเก่าให้เป็น และดูแท้ให้ได้จบ หาวัดทีหลัง. พระหล่อปิดตาทุกสำนักแม้แต่พระเขมรอายุหลายร้อยปีหรือพันปี ตามซอกต้องมีให้เห็นคือดินเบ้าเกาะเป็นขี้ตะกันมากน้อยต้องมี สำริดเทียมทำดีเมื่อสามสิบปีที่แล้ว. เดี๋ยวนี้หายหมด. เพราะคนไม่เป็นคิดว่าแท้เก็บเข้ารังหายากเย็น. แทบจะกล่าวได้ว่าหายากพอๆกับของแท้เสียด้วยซ้ำ. และก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ. ผมจำได้พระงานสำริดงานเก่าเป็นแบบไหน จนทุกวันนี้หาไม่พบสักองค์เป็นเรื่องน่าแปลก!!!